Australische Dwergarend

Hieraaetus morphnoides

AUSTRALISCHE DWERGAREND

Hieraaetus morphnoides (Gould, 1841)

Taxonomie

Rijk	Stam	Klasse	Orde	Familie	Genus
Animalia	Chordata	Aves	Accipitriformes	Accipitridae	Hieraaetus

	Little eagle		Aigle nain
	Kaninchenadler		Aquila minore australiana
	Orzelek australijski		Águia pequena
	Småörn		Aguililla Australiana
	Australsk Dværgørn		Австралийский орёл-карлик

Synonym(s):
-

Status IUCN Redlist

Laatste IUCN publicatie update: 2016

► Eerdere publicaties...
2013 — Least Concern (LC)
2012 — Least Concern (LC)
2009 — Least Concern (LC)
2008 — Least Concern (LC)
2006 — Least Concern (LC)
2004 — Not Recognized (NR)
2000 — Not Recognized (NR)
1994 — Not Recognized (NR)
1988 — Not Recognized (NR)

Roofvogel informatie

Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken

Populatie trend van deze soort is stabiel.
Er leven naar schatting 10.000 tot 100.000 volwassen exemplaren in het wild.

Hieraaetus morphnoides heeft 2 ondersoorten:
- Hieraaetus morphnoides
- Hieraaetus weiskei

Afmetingen en gewichten:
Lengte : 45 - 55 cm
Spanwijdte : 110 - 136 cm
Gewicht : (M) 530 - 810 gram / (V) 745 - 1250 gram

Kenmerken:
De poten zijn bevederd en de staart heeft een vierkante vorm. Met de vleugels gespreid worden ze tot 120 centimeter breed. Hun veren zijn licht- tot donkerbruin en veranderen met de leeftijd van de vogels. Meestal zijn ze lichtbruin met een donkerbruine rug en zwarte strepen op de kop en de nek. Ze hebben een korte kuif en bevederde poten. De lichaamslengte bedraagt circa 50 cm.

Vlucht:

Habitat:
Deze soort is endemisch in Australië. De vogels leven in open bossen en graslanden, maar komen niet voor in dichte bossen.

Geluid:

Voedsel:
De vogels leven van levende prooien maar ook van aas. Het zijn snelle jagers die een flinke duik nemen om hun prooi te pakken. Naast konijnen worden ook kleine vogels en hagedissen gegeten. Het aantal van deze arenden gaat sterk achteruit omdat het aantal konijnen sterk is gedaald. Maar ook andere knaagdieren en kangoeroes komen minder voor. Hierdoor vinden de arenden geen prooien meer.