LACHUIL
Ninox albifacies (Gray, 1844)
Taxonomie
| Orde | Familie | Genus |
| Strigiformes | Strigidae | Sceloglaux |
 |
Laughing Owl |  |
Ninoxe rieuse |
 |
Lachkauz |  |
Gufo sghignazzante |
 |
Sowica bialolica |  |
Mocho risonho |
 |
Skrattuggla |  |
Nínox Reidor |
 |
Latterugle |  |
Смеющаяся сова |
Synonym(s):
- Sceloglaux albifacies
- Sceloglaux albifacies
Status IUCN Redlist
| DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Laatste IUCN publicatie update: 2016
► Eerdere publicaties...
2012 — Extinct (EX)
2008 — Extinct (EX)
2004 — Extinct (EX)
2000 — Extinct (EX)
1994 — Extinct (EX)
1988 — Extinct (EX)
2012 — Extinct (EX)
2008 — Extinct (EX)
2004 — Extinct (EX)
2000 — Extinct (EX)
1994 — Extinct (EX)
1988 — Extinct (EX)
Uilen informatie
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
 |
De populatie is uitgestorven; laatst gerapporteerd 1970. |
 |
Sceloglaux albifacies had 2 ondersoorten: - Sceloglaux albifacies albifacies - Sceloglaux albifacies rufifacies |
 |
Afmetingen en gewichten: Lengte : 35 - 40 cm Spanwijdte : - cm Gewicht : circa 600 gram |
 |
Kenmerken: Het verenkleed van de lach uil was geelachtig bruin gestreept met donkerbruin. Witte banden waren op de schouders en soms de achterhals. Mantelveren waren omzoomd met wit. De vleugels en staart hadden lichtbruine banden. De tarsus had geelachtige tot roodbruine veren. De gezichtsschijf was wit achter en onder de ogen en vervaagde tot grijs met bruine strepen naar het midden toe. Sommige vogels waren roestbruin, met een bruine gezichtsschijf; dit werd aanvankelijk toegeschreven aan onderspecifieke verschillen, maar is waarschijnlijk beter gerelateerd aan individuele variatie. |
 |
Vlucht: |
 |
Habitat: |
 |
Geluid: |
 |
Voedsel: |
 |
Voortplanting: |
 |
Overige: |
Voorkomen in de wereld
 |
Leefgebied: Nieuw-Zeeland (uitgestorven). |
