Vechtarend

Polemaetus bellicosus

VECHTAREND

Polemaetus bellicosus (Daudin, 1800)

Taxonomie

Rijk	Stam	Klasse	Orde	Familie	Genus
Animalia	Chordata	Aves	Accipitriformes	Accipitridae	Polemaetus

	Martial eagle		Aigle martial
	Kampfadler		Aquila marziale
	Wojownik zbrojny		Ãguia marcial
	Stridsörn		Ãguila Marcial
	Kampørn		Боевой орёл

Synonym(s):
-

Status IUCN Redlist

Laatste IUCN publicatie update: 2020

► Eerdere publicaties...
2019 â€” Vulnerable (VU)
2017 â€” Vulnerable (VU)
2016 â€” Vulnerable (VU)
2013 â€” Vulnerable (VU)
2012 â€” Near Threatened (NT)
2009 â€” Near Threatened (NT)
2008 â€” Least Concern (LC)
2004 â€” Least Concern (LC)
2000 â€” Unknown (LR/LC)
1994 â€” Unknown (LR/LC)
1988 â€” Unknown (LR/LC)

Roofvogel informatie

Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken

Populatie trend van deze soort loopt terug.

Polemaetus bellicosus heeft geen ondersoorten (monotypisch).

Afmetingen en gewichten:
Lengte : 78 - 96 cm
Spanwijdte : 188 - 240 cm
Gewicht : (M) 3000 - 6200 gram / (V) 3000 - 6200 gram

Kenmerken:
De vechtarend is een vrij grote arend, dat wil zeggen gemiddeld kleiner dan de Europese Zeearend. In zit is het een breedgeschouderde en daardoor indrukwekkend arend, met donkerbruine bovendelen, kop en borst en een forse zwarte snavel.

Het verenkleed van volwassen vogels bestaat uit donkerbruine kleuren op de bovenste delen, het hoofd en de bovenste borst heeft een iets lichtere rand naar deze veren. De donkere veren kunnen grijsachtig, zwartachtig of zelfs pruimkleurig lijken, afhankelijk van de lichtomstandigheden. Het lichaam is wit gevederd met schaarse maar opvallende zwartbruine vlekken.

De ogen van volwassen vechtarenden zijn geel, terwijl de washuid en grote poten lichtgroen en de klauwen zwart zijn. Vechtarenden hebben een korte erectiele kuif, die meestal niet prominent aanwezig is (in tegenstelling tot die van de kroonarend).

Juveniele vechtarenden zijn opvallend verschillend in verenkleed met een parelgrijze kleur met een aanzienlijke witte rand, evenals een gespikkeld grijs op kroon en achterste nek. De gehele onderzijde is opvallend wit.

Er zijn geen ondersoorten van martial eagle en de soort varieert weinig in uiterlijk en genetische diversiteit

Vlucht:
De vechtarend brengt een uitzonderlijk groot deel van de tijd in de lucht door en zweeft vaak over heuvelhellingen die hoog genoeg zijn dat een verrekijker vaak nodig is om ze waar te nemen.

Habitat:
De vechtarend is te vinden in het grootste deel van Sub-Sahara Afrika, overal waar voedsel overvloedig is en het milieu gunstig. Met een totale geschatte verspreiding van ongeveer 26.000 km2, heeft het een aanzienlijke verspreiding over Afrika, waardoor het een iets breder bereik heeft dan andere soorten, zoals de kroonarend (Stephanoaetus coronatus) en de Zwartearend (Aquila verreauxii).

De vechtarend past zich tot op zekere hoogte aan in gevarieerde habitats, maar vertoont een algemene voorkeur voor open bossen en bosranden, beboste savanne en doornstruikhabitats. De vechtarend is gesignaleerd op hoogten tot 3.000 meter boven zeeniveau, maar is geen echte bergbewoner en komen meestal niet op een hoogte van 1.500 meter. Deze arenden vermijden ook bossen met gesloten bladerdaken en hyperdroge woestijn.

Geluid:
De vechtarend laat matige tot zelden geluid horen. Er is weinig vocale activiteit gemeld, zelfs tijdens het broedseizoen. Het opgenomen geluid tussen paartjes bestaat uit een laag zacht fluitje. Klik hier voor afspelen geluidsfragment (© Sander Bot).

Voedsel:
De vechtarend kan prooien groter dan zichzelf doden, zoals bijvoorbeeld een jonge antilope of een jong wrattenzwijn. Zijn vaste prooien zijn echter gewervelde dieren die tussen de 1 en de 5 kg wegen, zoals hazen, mangoesten en varanen. De arend predeert ook op pluimvee en ander klein vee. Bij mooi weer zeilt hij langdurig rond op zoek naar prooi om daarna plotseling in een lange ondiepe duik achter een prooi aan te jagen, daarbij soms gebruikmakend van dekking.

Voortplanting:
Vechtarenden zijn monogame vogels en vormen paren voor het leven. Het wijfje maakt de nestelplaats boven in een boom, ze legt daarin Ã©Ã©n ei waarop ze 47 tot 51 dagen broedt. Het ei komt vroeg in het droge seizoen uit, zodat de jonge vogel in het natte seizoen, als er genoeg voedsel is, veren krijgt. Na 96 tot 99 dagen verlaat het jong het nest, maar onvolwassen vogels blijven 8 tot 12 maanden afhankelijk van de ouders.

Overige:
De Vechtarend komt van nature weinig voor, vanwege zijn behoefte aan grote territoria en lage voortplantingssnelheden. Niettemin heeft de soort de afgelopen jaren grote afname aantallen ervaren. Grotendeels als gevolg van het feit dat hij rechtstreeks door mensen wordt gedood. Op de lijst van de IUCN staat werd in 2009 opgewaardeerd naar 'kleine zorg' (Near Threatened) en in 2013 naar 'kwetsbaar' (Vulnerable) en in 2020 naar 'bedreigd' (Endangered).

Voorkomen in de wereld

Aanwezig (inheems) - Extant (resident):
Angola; Benin; Botswana; Burkina Faso; Burundi; Kameroen; Centraal Afrikaanse Republiek; Tsjaad; Congo, de Democratische Republiek van de; Ivoorkust; Eritrea; Swaziland; EthiopiÃ«; Gambia; Ghana; Guinea; Guinee-Bissau; Kenia; Malawi; Mali; MauritaniÃ«; Mozambique; NamibiÃ«; Niger; Nigeria; Rwanda; Senegal; Sierra Leone; SomaliÃ«; Zuid-Afrika; Zuid Soedan; Soedan; Tanzania, Verenigde Republiek; Gaan; Oeganda; Zambia; Zimbabwe

Aanwezig & Migrerend (geen broedgebied) - Extant & Vagrant (non-breeding):
Liberia

FOTOGALERIE

Vechtarend - Polemaetus bellicosus

❮ ❯

INGEZONDEN FOTO'S

Filter:

Â© Dhr. Hellebuyck - 14 oktober 2010
Locatie: Nationale park Murchison Falls, Oeganda, Afrika
Camera: Konica Minolta DiMAGE Z3
Lens: Sigma APO 150-500 mm F4,5

Â© Tony Enticknap (tickspics) - 26 oktober 2018
Locatie: Zuid-Luangwa, Zambia, Afrika
Camera: Nikon D810
Lens: 200.0-500.0 mm f/5.6

Â© Tony Enticknap (tickspics) - 17 juli 2017
Locatie: Ruaha National Park, Tanzania, Afrika
Camera: Nikon D810
Lens: 200.0-500.0 mm f/5.6