Haliaeetus leucogaster (Gmelin, 1788)
Orde | Familie | Genus |
Accipitriformes | Accipitridae | Haliaeetus |
White-bellied sea-eagle | Pygargue blagre | ||
Weißbauchseeadler | Aquila di mare ventrebianco | ||
Bielik bialobrzuchy | Águia marinha de barriga branca | ||
Vitbukig havsörn | Pigargo Oriental | ||
Hvidbrystet Havørn | Белобрюхий орлан |
DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
Populatie trend van deze soort loopt terug. Er leven naar schatting 2.600 tot 41.000 volwassen exemplaren in het wild. |
Haliaeetus leucogaster heeft geen ondersoorten (monotypisch). |
Afmetingen en gewichten: Lengte : 75 - 85 cm Spanwijdte : 178 - 218 cm Gewicht : (M) circa 1800 - 2900 gram / (V) circa 2500 - 3900 gram |
Kenmerken: De witbuikzeearend is een grote roofvogel met een spanwijdte van 178 tot 218 cm en een lichaamslengte van ongeveer 80 cm. Net als bij andere arendsoorten zijn de vrouwelijke dieren groter dan de mannelijke witbuikzeearenden. De volwassen witbuikzeearend heeft een wit verenkleed met donkergrijze vleugels. Jonge vogels hebben een grijsbruin verenkleed. De staart is net als bij alle zeearenden kort en wigvormig. De grote, gehaakte snavel is loodgrijs met een donkerdere punt en de irissen zijn donkerbruin. De cere is ook loodgrijs. De poten en voeten zijn geel of grijs, met grote zwarte klauwen. |
Vlucht: Tijdens de vlucht zijn de zwarte vliegveren op de vleugels gemakkelijk te zien wanneer de vogel van onderaf wordt bekeken. |
Habitat: De witbuikzeearend is een bewoner van kuststreken en waterrijke bosgebieden in het Oriëntaals en Australaziatisch gebied. Het verspreidingsgebied loopt van westelijk India en zuidelijk China tot Australië en Nieuw-Guinea. In Azië komt de witbuikzeearend voor in Bangladesh, Brunei, Cambodja, China, India, Indonesië, Laos, Maleisië, Myanmar, Filipijnen, Singapore, Sri Lanka, Taiwan, Thailand en Vietnam. In Australië, waar het na de wigstaartarend (Aquila audax) de grootste roofvogel is, bewoont de witbuikzeearend kustgebieden en moerassen in zowel de tropische als de subtropische zone. In alle staten en territoria is de soort te vinden. Verder leeft de witbuikzeearend ook in Papoea-Nieuw-Guinea en het komt dit dier als dwaalgast voor op Christmaseiland |
Geluid: Klik hier voor afspelen geluidsfragment (© Ding Li Yong). |
Voedsel: De witbuikzeearend voedt zich voornamelijk met waterdieren zoals vissen, schildpadden en zeeslangen. Ook vogels tot de grootte van een zwaan, waaronder waadvogels, sternen, jonge reigers, eendvogels en aalscholvers, en zoogdieren zoals knaagdieren en kleine buideldieren zijn een potentiële prooi. Verder wordt ook aas wel gegeten. |
Voortplanting: De witbuikzeearend leeft alleen, in paren of in een familiegroep. Het nest van deze roofvogel is over het algemeen groot en bevindt zich in bomen of op kliffen langs de kust. |
Overige: |
Aanwezig (inheems) - Extant (resident): Australië; Bangladesh; Brunei Darussalam; Cambodja; China; Hongkong; India (Island Andaman); Indonesië; Lao Democratische Volksrepubliek; Maleisië; Birma; Papoea-Nieuw-Guinea; Filippijnen; Singapore; Sri Lanka; Thailand; Oost-Timor; Vietnam Aanwezig & Migrerend (inheems) - Extant & Vagrant (resident): Taiwan, provincie China |