Buteo albonotatus (Kaup 1847)
Orde | Familie | Genus |
Accipitriformes | Accipitridae | Buteo |
Zone-tailed hawk | Buse à queue barrée | ||
Mohrenbussard | Poiana codafasciata | ||
Myszolów czarny | Gavio-cacador | ||
Bandstjärtad vråk | Busardo Aura | ||
Båndhalet Våge | Болотный канюк |
DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
Populatie trend van deze soort is stabiel. Er leven naar schatting 2.000.000 volwassen exemplaren in het wild. |
Buteo albonotatus heeft geen ondersoorten (monotypisch). |
Afmetingen en gewichten: Lengte : 45 - 56 cm Spanwijdte : 117 - 140 cm Gewicht : (M) circa 600 - 665 gram / (V) circa 845 - 935 gram |
Kenmerken: Het volwassen verenkleed van de Bandstaartbuizerd is meestal zwartachtig. De vliegveren zijn lichter grijs, dat van een afstand effen zilvergrijs kan lijken. De staart heeft drie of vier banden, wit van onder en lichtgrijs van bovenaf, waarvan de eindband bijzonder opvallend en breed is. De washuid en poten zijn geel, de lores lichtgrijs. Onvolwassenen vogels zijn vergelijkbaar, behalve kleine witte vlekken op de borst en staarten met smalle grijze en zwarte banden en een brede donkere punt. De volwassenen Bandstaartbuizerd lijkt op de gewone zwarte havik, maar zijn duidelijk slanker in de vlucht en over het algemeen klein, en ze hebben meer witte balken op de staart. |
Vlucht: Ze vliegen weleens op hoogten van 3000 meter, maar over het algemeen houden ze een hoogte van 1000 meter aan. |
Habitat: De Bandstaartbuizerd kan zich aanpassen aan verschillende habitats in hun brede verspreidingsgebied, waaronder gesloten als open habitats en natte en droge. Vaak zijn de grootste aantallen te vinden in rotsachtige gebieden met toegang tot water. Ze verblijven vaak in naald- of dennenbossen, evenals beboste canyonland, heuvelachtige rivierbossen, droge open boscage en struikgewas, vochtige bossen en overwoekerde moerassen. |
Geluid: Klik hier voor afspelen geluidsfragment (© Dante Buzzetti). |
Voedsel: Het dieet van de Bandstaartbuizerd bestaat uit kleine zoogdieren, hagedissen en vogels. Op sommige plaatsen jagen ze op kwartels of eekhoorns. Ze ontpoppen zich ook weleens als nestrovers. Ze rukken jonge vogels uit bomen of van de grond, zonder te landen. |
Voortplanting: Het nest bevindt zich in hoge dennenbomen of tussen het gebladerte van populieren, maar ook op rotsuitsteeksels bouwen ze weleens nesten. Bij verstoring van de nestvrede kunnen ze behoorlijk lawaaierig te keer gaan, in het bijzonder tijdens de paartijd. Het legsel bestaat uit 2 tot 3 witte eieren met een bruine schijn. Meestal blijft er maar één jong in leven, doordat de zwakste uit het nest worden geduwd, waardoor de overlevingskansen van het andere jong stijgen. Het jong verlaat na 45 dagen het nest, maar keert vaak naar de ouders terug. |
Overige: |
Aanwezig (inheems) - Extant (resident): Argentinië; Bolivia, Plurinationale Staten van; Brazilië; Colombia; Costa Rica; Ecuador; Frans-Guyana; Guyana; Honduras; Mexico; Nicaragua; Panama; Paraguay; Peru; Surinaame; Trinidad en Tobago; Venezuela, Bolivariaanse Republiek Aanwezig (broedgebied) - Extant (breeding): Verenigde Staten Aanwezig (geen broedgebied) - Extant (non-breeding): Belize; El Salvador; Guatemala |