Micronisus gabar (Daudin, 1800)
Orde | Familie | Genus |
Accipitriformes | Accipitridae | Micronisus |
Gabar Goshawk | Autour gabar | ||
Gabarhabicht | Astore gabar | ||
Jastrzebiak maly | Gavião palrador | ||
Gabarhök | Gavilán Gabar | ||
Gabarhøg | Певчий ястреб-габар |
DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
Populatie trend van deze soort is stabiel. |
Micronisus gabar heeft 4 ondersoorten: - Micronisus gabar aequatorius - Micronisus gabar defensorum - Micronisus gabar gabar - Micronisus gabar niger |
Afmetingen en gewichten: Lengte : 28 - 36 cm Spanwijdte : 56 - 66 cm Gewicht : (M) circa 90 - 173 gram / (V) circa 165 - 240 gram |
Kenmerken: De gabarhavik is polymorf en komt voor in twee verschillende vormen die in relatieve overvloed fluctueren over het geografische bereik van de soort. De meer frequente, blekere vorm heeft meestal grijze bovendelen met een opvallende, witte romp en witte en grijze balk op de borst, dijen en ondervleugels, en een donkergrijze, getraliede staart. Daarentegen is de minder frequente vorm, die gemiddeld ongeveer 25 procent van de totale bevolking uitmaakt, bijna volledig zwart. Bij beide vormen van volwassen zijn de ogen donker en de benen lang en de cere rood. De cere en de poten zijn geel in onvolwassenen en het verenkleed is over het algemeen bruiner, waarbij de bleke vogels een mindere streping op de borst hebben dan de volwassene. De vrouwtjes zijn aanzienlijk groter dan de mannetjes. |
Vlucht: De gabarhavik jaagt soms vanaf de baars en duikt naar beneden om prooien van de grond of tijdens de vlucht te vangen. Er is ook bekend dat de nesten van koloniale vogels aanvalt. Hierbij klauteren zij zich een weg door de nesttop te om de kuikens uit het nest te rukken. |
Habitat: De gabarhavik heeft een groot verspreidingsgebied in geheel Afrika ten zuiden van de Sahara. Het is een schuwe vogel die lastig waarneembaar is. Soms komt deze havik plotseling in grotere aantallen voor, hetgeen wijst op een vorm van trekgedrag. Het leefgebied bestaat uit licht bebost gebied, vaak - maar niet altijd- in de buurt van waterlopen. |
Geluid: Klik hier voor afspelen geluidsfragment (© isaac kilusu). |
Voedsel: Kleine vogels zijn het grootste deel van het dieet van de gabarhavik, met kleine zoogdieren, reptielen en insecten die ook af en toe worden genomen. De prooi wordt meestal uit bomen geplukt en gevangen na een aanhoudende en energieke achtervolging. |
Voortplanting: De eieren worden gelegd van juli tot december, met een piek in september tot november. De normale legsel bestaat uit twee eieren, maar er kunnen er maximaal vier worden gelegd, en deze worden voornamelijk gedurende ongeveer 33 tot 38 dagen door het vrouwtje bebroed. Eenmaal uitgekomen, worden de kuikens de eerste 19 tot 21 dagen van hun leven door het vrouwtje gevoed, terwijl het mannetje haar voedsel brengt om aan hen te voeren. Ze verlaten het nest rond de leeftijd van 35 tot 36 dagen en worden ongeveer een maand later volledig onafhankelijk. |
Overige: |
Aanwezig (inheems) - Extant (resident): Angola; Benin; Botswana; Burkina Faso; Burundi; Kameroen; Centraal Afrikaanse Republiek; Tsjaad; Congo; Congo, de Democratische Republiek Congo; Ivoorkust; Eritrea; Swatini; Ethiopië; Gabon; Gambia; Ghana; Guinea; Guinee-Bissau; Kenia; Malawi; Mali; Mauritanië; Mozambique; Namibië; Niger; Nigeria; Rwanda; Saoedi-Arabië; Senegal; Somalië; Zuid-Afrika; Zuid Soedan; Soedan; Tanzania, Verenigde Republiek; Togo; Oeganda; Jemen; Zambia; Zimbabwe Aanwezig & Migrerend (geen broedgebied) - Extant & Vagrant (non-breeding): Egypte; Lesotho |
© Ger van Creij - 26-07-2011
Locatie : Gomoa and Otuam, Ghana, Afrika
Camera: Panasonic FZ45
Lens: DC Vario-Elmarit 1:2.8-5.2/4.5