Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
Populatie trend van deze soort is stabiel. Er leven naar schatting
270 tot 330 volwassen exemplaren in het wild.
Buteo galapagoensis heeft geen ondersoorten (monotypisch).
Afmetingen en gewichten: Lengte : 46 - 56 cm Spanwijdte : 115 -
140 cm Gewicht : (M) circa 840 - 1130 gram / (V) circa 1220 - 1575 gram
Kenmerken: Qua formaat is de vogel vergelijkbaar met de gewone
buizerd. De volwassen vogel is overwegend roetkleurig bruin, op de flanken
en de buik meer roodbruin. De poten en de washuid om de snavel zijn geel.
Mannetje en vrouwtje verschillen alleen in grootte, het vrouwtje is tot
wel 19% groter. Opvallend is de lichtgrijze staart met smalle donkere
dwarsbanden. Onvolwassen vogels zijn ook donker maar met lichte stippels
en vlekken en van onder roodbruin met donkerbruine vlekken, ook op de
staart.
Vlucht:
Habitat: Vroeger kwam deze buizerd waarschijnlijk op alle eilanden
voor. In de jaren 1970 was de vogel al op vijf eilanden uitgestorven en
komt dan voor op Santiago, Española, Isabela, Fernandina, Pinta, Marchena,
Pinzon en Santa Fe. Het leefgebied bestaat uit diverse landschapstypen
zoals zeekusten, kale lavavlakten, terrein met rotsen en struikgewas,
rondom heuveltoppen en in loofbos.
Geluid:
Voedsel: De belangrijkste bron van voedsel zijn knaagdieren.
Voortplanting: De vogel broedt in monogame paren of in groepen
waarbij een vrouwtje meerdere mannetjes heeft (polyandrie). Het vrouwtje
legt 1 tot 3 eieren, meestal brengt een groep maar één jong groot dat
uitvliegt.
Overige: De galápagosbuizerd heeft een
beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig.
De grootte van de populatie werd in 2007 door BirdLife International
geschat op 400 tot 700 volwassen individuen en de populatie-aantallen
nemen af. Vroeger werd de vogel vervolgd door de bewoners. Nu vermoedt men
dat de populatie vooral kwetsbaar is door verarming in de genetische
diversiteit, de concurrentie met ingevoerde roofdieren zoals huiskatten en
vreemd genoeg heeft ook de succesvolle verwijdering van geiten een nadelig
effect op de leefgebieden voor onvolwassen buizerds, die in vrij kale
landschappen verblijven. Om deze redenen staat deze soort als kwetsbaar op
de Rode Lijst van de IUCN.