KAAPSE
BERGBUIZERD
Buteo trizonatus (Rudebeck, 1957)
Taxonomie
| Orde | Familie | Genus |
| Accipitriformes | Accipitridae | Buteo |
 |
Forest Buzzard |  |
Buse forestière |
 |
Kapbussard |  |
Poiana di foresta |
 |
Myszołów leśny |  |
Bútio da floresta |
 |
Skogsvråk |  |
Busardo del Cabo |
 |
Kapvåge |  |
Synonym(s):
-
-
Status IUCN Redlist
| DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Laatste IUCN publicatie update: 2017
► Eerdere publicaties...
2016 — Least Concern (LC)
2014 — Least Concern (LC)
2016 — Least Concern (LC)
2014 — Least Concern (LC)
Roofvogel informatie
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
 |
De populatie trend van deze soort is stabiel. Er leven naar schatting 670 tot 6.700 volwassen exemplaren in het wild. |
 |
Buteo trizonatus heeft geen ondersoorten (monotypisch). |
 |
Afmetingen en gewichten: Lengte: 41 - 48 cm Spanwijdte: 102 - 117 cm Gewicht: (M) - gram / (V) - gram |
 |
Kenmerken: De Kaapse bergbuizerd lijkt sterk op de veel voorkomende ondersoort van de buizerd, de steppenbuizerd Buteo buteo vulpinus, de kop, de rug en de bovenvleugels zijn bruin, afgebakend met rufous randen aan de veren waarvan de hoeveelheid varieert van persoon tot persoon. De kin is witachtig en ongetekend, de borst en buik zijn witachtig maar gemarkeerd met een variabele hoeveelheid bruine vlekken, en de onderstaartdekveren zijn gewoon witachtig. Er is variatie en sommige volwassenen vertonen bruine strepen langs de borstzijden en de buik, terwijl alle vogels behalve de lichtste vogels een kenmerkende witte ‘U’-markering in het midden van de anderszins vlekkerige buik vertonen. De ondervleugels zijn wit, met een roodbruine tint op de kleine ondervleugeldekveren en een donkere kommavormige markering aan het uiteinde van de primaire dekveren. Het verenkleed op de dijen is uniform roodbruin en de okselveren zijn wit met bruine strepen. De bovenste staart is bruin, gewassen met roodbruin en de staart heeft enkele smalle donkerbruine banden met een brede donkerbruine subterminale band, terwijl de onderstaartbanden onduidelijk kunnen zijn. |
 |
Vlucht: |
 |
Habitat: De Kaapse bergbuizerd is endemisch in Zuid-Afrika, Lesotho en Swaziland, waar hij voorkomt in een boog van de bergen van de oostelijke provincie Limpopo naar het zuiden via de Drakensbergen van Kwazulu-Natal naar de West-Kaap. Het is op zijn minst een gedeeltelijke migrant en lijkt een winterbezoeker te zijn (juni-augustus) in de Drakensbergen van de Oost-Kaap noordwaarts waar geen broedgegevens zijn. De Kaapse bergbuizerd leeft in groenblijvende bossen, inclusief geïntroduceerde eucalyptus en dennen, terwijl de steppebuizerd de voorkeur geeft aan meer open habitats. Habitat alleen is echter geen goede indicator voor deze soorten. |
 |
Geluid: |
 |
Voedsel: De Kaapse bergbuizerd jaagt langs de rand van of in het bos, waar het een zit-en-wacht-roofdier is dat vanaf een baars zijn prooi bespringt. Het is geregistreerd als aas op kleine zoogdieren, vogels tot de grootte van een turaco of frankolijn, slangen, hagedissen, kikkers, sprinkhanen, wespen, kevers en schorpioenen. |
 |
Voortplanting: De broedbiologie is weinig bekend, maar men denkt dat het territoriaal en monogaam is. Het nest is een grote structuur van stokken met een binnenbeker, omzoomd met groene bladeren en soms met baardmossen. Het bevindt zich typisch in de vork of onderste tak van een boom in het bosbinnenland, vooral dennen of eucalyptus, maar ook inheemse bomen zoals kleinbladig geelhout. De twee eieren worden in de periode augustus-november gelegd, de meeste worden in september-oktober gelegd. De eieren worden asynchroon gelegd, zodat de eerst gelegde eieren als eerste uitkomen en de oudere broer of zus agressief is tegen zijn jongere kuiken, waardoor hij geen voedsel krijgt en als er weinig voedsel is, zal de jongere verhongeren. Ze vliegen uit als ze ongeveer 47 dagen oud zijn en zijn na ongeveer vier maanden volledig onafhankelijk. |
 |
Overige: |
Voorkomen in de wereld
 |
Leefgebied: Zuid-Afrika. |
