Kortstaartwouw

Lophoictinia isura

KORTSTAARTWOUW

Lophoictinia isura (Gould, 1838)

Taxonomie

Rijk	Stam	Klasse	Orde	Familie	Genus
Animalia	Chordata	Aves	Accipitriformes	Accipitridae	Lophoictinia

	Square-tailed kite		Milan à queue carrée
	Schopfmilan		Nibbio coda squadrata
	Kanialec czubaty		Milhafre de rabo quadrado
	Tvärstjärtad glada		Milano Colicuadrado
	Glentevåge		Чубатый коршун

Synonym(s):
- Long-winged Kite

Status IUCN Redlist

Laatste IUCN publicatie update: 2018

► Eerdere publicaties...
2016 — Least Concern (LC)
2012 — Least Concern (LC)
2009 — Least Concern (LC)
2008 — Least Concern (LC)
2004 — Least Concern (LC)
2000 — Unknown (LR/LC)
1996 — Vulnerable (VU)
1994 — Vulnerable (VU)
1988 — Unknown (LR/LC)

Roofvogel informatie

Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken

Populatie trend van deze soort loopt terug.

Lophoictinia isura heeft geen ondersoorten (monotypisch).

Afmetingen en gewichten:
Lengte : 50 - 56 cm
Spanwijdte : 130 - 145 cm
Gewicht : (M) circa 500 gram / (V) circa 650 gram

Kenmerken:
Als volwassene heeft de kortstaartwouw een wit gezicht, met bleke ogen en zwarte strepen over de kruin. De borst is gestreept. Het ventrale oppervlak van de vleugels heeft een rufous-bruine kleur, een donkere carpale halve maan en duidelijke "vingers". Er is ook een lichtwitte vlek op het ventrale oppervlak van de vleugels, aan de basis van de primaire veren; de staart en de centrale bovenste staartdekveren zijn zwartachtig , terwijl de bovenste staartdekveren grijsbruin zijn en in een kleine bleke vlek boven de staart vervagen. De staart zelf heeft een donkere band. De vogel heeft een zwarte snavel, met een roze basis en washuid, en korte poten die witachtig of crème zijn.

Deze soort ondergaat geen seizoensgebonden veranderingen in de kleur van het verenkleed en de soort is ook niet seksueel dimorf. Jongeren onderscheiden zich gemakkelijk van volwassenen door het ontbreken van het witte gezicht en hun rijkere roodachtige verkleuring (zowel op het hoofd als op het lichaam). Ze zijn ook aanzienlijk minder gestreept dan volwassenen.

Vogels met vierkante staart kunnen worden verward met een reeks andere vliegers en roofvogels van vergelijkbare grootte. Het witte gezicht en de vorm van de staart, evenals de totale grootte van de vogel, worden in dergelijke gevallen als diagnostische kenmerken beschouwd.

Vlucht:
Kortstaartwouwen kunnen glijden of zweven, afhankelijk van de positionering van hun vleugels. Voor glijden wordt de vogelvleugel in medium gemodificeerde dihedraal gehouden en bij het zweven bevinden de vleugels zich in een gemiddelde tot sterke dihedraal en zijn de uiteinden van de primaire vliegveren opgerold.

Habitat:
De kortstaartwouw is een gespecialiseerd roofvogel welke in de toppen van bomen woont en te is vinden in een aantal verschillende habitats, waaronder open en gematigde bossen, bossen, struikgewas, heide, rivierbomen en savanne. Deze vogels zijn ook te vinden in goed begroeide stedelijke gebieden zoals golfbanen en parken. Ze worden zelden op de grond gevonden.

De kortstaartwouw komt wijdverspreid voor in heel Australië. De vogels zijn solitair, maar kunnen tijdens hun broedseizoen in paren of familie-eenheden (ouders en afhankelijke jongen) worden waargenomen. In Oost-Nieuw-Zuid-Wales bleken nestelende vliegers met vierkante staart een woongebied van 50 m2 te hebben, met ruimtes van ongeveer 13 km tussen broedparen.

Geluid:
Klik hier voor afspelen geluidsfragment (© Greg McLachlan).

Voedsel:
De kortstaartwouw jaagt op voedsel door langzaam boven of door de boomtak te vliegen, over gras te scheren, door transectlijnen te vliegen of in kwartieren te verdelen. Het dieet van vliegers met vierkante staart omvat vogelprooi - zowel kleinere vogels als eieren, kleine zoogdieren zoals muizen, insecten, weekdieren (slakken) en reptielen.

Aviaire prooien zijn typisch jonge vogels, zoals nestvogels of jonge exemplaren, en er zijn wouwen met vierkante staart waargenomen die op een reeks andere vogelsoorten jagen, waaronder kuifduiven (Ocyphaps lophotes), New Holland-honingeter (Phylidonyris novaehollandiae); oostelijke gele roodborst.

Voortplanting:
Als onderdeel van het selectieproces voeren de vogels baltsvluchten uit. Deze vluchten zijn typisch aerobatisch van aard en stellen de individuen in staat hun vliegvaardigheid te tonen. Het mannetje achtervolgt het vrouwtje en het paar voert luchtrollen uit waarin de klauwen worden gepresenteerd, maar maken geen contact. Deze vluchten kunnen vergezeld gaan van geluiden.

Het broedseizoen is specifiek voor de locatie van de vogels. Degenen in het gematigde Australië zullen tussen juli en februari broeden, terwijl degenen in meer tropische gebieden rond april zullen broeden.

Overige:

Voorkomen in de wereld

Aanwezig (broedgebied) - Extant (breeding):
Australië

FOTOGALERIE

Kortstaartwouw - Lophoictinia isura

❮ ❯

INGEZONDEN FOTO'S

Filter: