Phalcoboenus australis (Gmelin, 1788)
Orde | Familie | Genus |
Falconiformes | Falconidae | Phalcoboenus |
Striated Caracara | Caracara austral | ||
Falklandcaracara | Caracara striato | ||
Karakara falklandzka | Carcará austral | ||
Strimkarakara | Caracara Austral | ||
Falklandcaracara | Южная горная каракара |
DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
De populatie trend van deze soort is stabiel. Er leven naar schatting 1.000 tot 2.499 volwassen exemplaren in het wild. |
Phalcoboenus australis heeft geen ondersoorten (monotypisch). |
Afmetingen en gewichten: Lengte : 53 - 65 cm Spanwijdte : 116 - 125 cm Gewicht : circa 1185 gram |
Kenmerken: Het verenkleed van de falklandcaracara is overwegend donkerbruin tot zwart met een witte streping en een roodachtig-bruine tot kaneelkleurige buik, die zich uitstrekt tot de onderzijde van de staart en ook op het gevederte van de poten. De snavel is krachtig gevormd met een blauwachtige waas op de bovensnavel, die naar de punt toe geliger wordt. Het "gezicht" is zalm- tot oranjekleurig. De poten zijn helder geeloranje en van krachtige klauwen voorzien. |
Vlucht: |
Habitat: De falklandcaracara leeft in het uiterste zuiden van het Zuid-Amerikaanse continent op de eilanden van Vuurland. De Falklandeilanden en de eilanden van Vuurland liggen binnen de grenzen van Chili en Argentinië. Daartoe behoren Isla de los Estados en Navarino, de eilanden van de archipel voor Kaap Hoorn (Grevy, Bayly, Freycinet, Hershel). Er zijn waarnemingen die wijzen op een voorkomen op Woodcock-Island in het Beaglekanaal en Yedegaia. Aan de kusten van het vasteland kan hij voorkomen als dwaalgast, inheems is hier alleen de Witkeelcaracara (Phalcoboenus albogularis). De Zuidelijke kuifcaracara (Caracara plancus) komt samen sympatrisch voor met de falklandcaracara, die op het gehele Amerikaanse continent voorkomt en ook de Falkland-eilanden koloniseert. Het leefgebied van de falklandcaracara kenmerkt zich door stenige kusten en bergketens en spaarzaam met tussock begroeide laaglandgebieden. Slechts af en toe vindt men hem ook in beboste gebieden op hoogten tot ongeveer 500 meter. |
Geluid: Klik hier voor afspelen geluidsfragment (© Andrew Spencer). |
Voedsel: De falklandcaracara loopt bij eb over het strand en kijkt onder steentjes naar ongewervelde dieren en eet die dan op. Ook reptielen staan soms op zijn menu. |
Voortplanting: Het nest is gebouwd op de grond of op een richel van een klif, waar het vrouwtje maximaal 4 eieren zal leggen. Het uitkomen van hun eieren valt samen met het broedseizoen van zeevogels, waardoor de kuikens een constante voedselvoorziening krijgen. Zodra deze zijn uitgevlogen, verzamelen ze zich in kuddes en zwerven door de eilanden, vaak in de buurt van menselijke nederzettingen. |
Overige: |