Athene blewitti (Hume, 1873)
Orde | Familie | Genus |
Strigiformes | Strigidae | Heteroglaux |
Forest Owlet | Chevêche forestière | ||
Blewittkauz | Civetta di Blewitt | ||
Pójdzka lesna | Corujinha da floresta | ||
Blewitts uggla | Mochuelo de Blewitt | ||
Skovkirkeugle | Лесной сыч |
DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
De populatie trend van deze soort loopt terug. Er leven naar schatting 250 tot 999 volwassen exemplaren in het wild. |
Athene blewitti heeft geen ondersoorten (monotypisch). |
Afmetingen en gewichten: Lengte : 20 - 23 cm Spanwijdte : - cm Gewicht : (M) - gram / (V) - gram |
Kenmerken: De bossteenuil is een typisch uiltje met een vrij eenvoudige kroon, sterk gestreepte vleugels en staart. De kroon en nek zijn donkergrijsbruin, en vaag wit gevlekt. Breedbandige, zwartbruine en witte vleugels en staart, met een brede witte staartpunt. Donkerbruine borst met brede, prominente strepen op flanken. De rest van de buik is wit. Het gezicht is licht en de ogen geel. |
Vlucht: |
Habitat: Het lijkt een bewoner te zijn van vrij open loofbossen, gedomineerd door teakhouten Tectona grandis. Deze uil werd ontdekt op 460 meter hoogte. Andere bekende locaties bevinden zich op 400 to 650 meter. De meeste historische gegevens kwamen uit vochtige loofbossen of dichte jungle, waarvan de hoogte onduidelijk is, hoewel de meeste exemplaren werden verzameld in vlaktes. |
Geluid: Klik hier voor afspelen geluidsfragment (© Saswat Mishra). |
Voedsel: De bossteenuil jaagt meestal vanaf zitstokken waar hij stilzit en wacht op een prooi. Wanneer hij neerstrijkt, beweegt hij zijn staart snel van links naar rechts en opgewondener wanneer hij een prooi achtervolgt. De bossteenuil voedt zicht met hagedissen, kleine knaagdieren, sprinkhanen en nestvogels van andere vogels zijn allemaal prooien. |
Voortplanting: De bossteenuil broedt van oktober tot en mei en legt een broedsel van twee eieren in een gat van een naaldhoutboom. |
Overige: De bossteenuil is waarschijnlijk altijd een zeldzame vogel geweest. Vandaag de dag wordt deze uil bedoordeeld als bedreigd (Endangered). Grote delen van het voormalige verspreidingsgebied zijn verwoest door ontbossing en ook de resterende bosgebieden staan onder enorme druk van de lokale bevolking. IUCN schat de populatie op 250 tot 999 volwassen exemplaren. |