CAMIGUINVALKUIL
Ninox leventisi (Rasmussen et al., 2012)
Taxonomie
| Orde | Familie | Genus |
| Strigiformes | Strigidae | Ninox |
 |
Camiguin Boobook |  |
Ninoxe de Camiguin |
 |
Camiguinkauz |  |
Ninoxe de Camiguin |
 |
Sowica białogardła |  |
Coruja gavião da ilha de camiguin |
 |
Camiguinspökuggla |  |
Nínox de Camiguín |
 |
Camiguin-høgeugle |  |
Камигинская иглоногая сова |
Synonym(s):
-
-
Status IUCN Redlist
| DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Laatste IUCN publicatie update: 2021
► Eerdere publicaties...
2016 — Endangered (EN)
2014 — Endangered (EN)
2016 — Endangered (EN)
2014 — Endangered (EN)
Uilen informatie
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
 |
De populatie trend van deze soort loopt terug. Er leven naar schatting 250 tot 1400 volwassen exemplaren in het wild. |
 |
Ninox leventisi heeft geen ondersoorten (nieuw ontdekte soort). |
 |
Afmetingen en gewichten: Lengte : 25 cm Spanwijdte : - cm Gewicht : (M) - gram / (V) - gram |
 |
Kenmerken: De Camiguinvalkuil is een middelgrote, rondkopuil en ongeveer 25 cm lang. Kenmerkend voor deze uil is dat het hele verenkleed bestaat uit een patroon met fijne horizontale streepjes afwisselend in tinten bruin, grijs, oker en zwart. Van onder met overwegend roodbruine tinten, van boven donkerder grijs en bruin. Speciaal op de kop ontbreken markeringen bij de wenkbrauwen, zoals die bij andere valkuilen voorkomen. Verder zijn de ogen lichtgroengrijs, terwijl de ogen bij andere soorten vaker geel of roodbruin zijn. Kenmerkend is wat meer wit op de kin en het geluid wijkt sterk af van de nauw verwante valkuilen. De iris is grijs of zeer licht geelgroen. De snavel is geelachtig en de klauwen zijn mosterdgeel. |
 |
Vlucht: |
 |
Habitat: De Camiguinvalkuil is endemisch op Camiguin, een eiland in het zuiden van de Filipijnen. Het leefgebied bestaat uit ongerept regenwoud of secundair bos in laagland en heuvelland tot op 1000 meter boven zeeniveau. |
 |
Geluid: De roep bevat diepe, meestal korte klanken, herhaald na korte pauzes, met veel snelle, onregelmatige, blaffende tonen. |
 |
Voedsel: Er is niets bekend over het voedingsgedrag van de Camiguinvalkuil. |
 |
Voortplanting: Er is niets bekend over het voortplantingsgedrag van de Camiguinvalkuil. |
 |
Overige: De Camiguinvalkuil is een in 2012 ontdekte endemische soort valkuil uit de uilenfamilie. Een eerder verzameld exemplaar van deze soort werd onjuist beschreven. Deze uil is het resultaat van een opsplitsing van het taxon Ninox philippensis in soorten en ondersoorten. Aanvankelijk werd deze uil opgevat als een ondersoort: N. p. spilonota. De wetenschappelijke naam is een eerbetoon aan Anastasios P. Leventis voor zijn inzet voor BirdLife International. De Rode Lijst van de IUCN classificeert deze vogel als Bedreigd (Endangered) met populatieschattingen van 250 tot 1400 volwassen individuen. De belangrijkste bedreiging van deze soort is habitatverlies met grootschalige kap van boshabitats als gevolg van legale en illegale houtkap, mijnbouw en omzetting in landbouwgronden door Slash-and-burn en verstedelijking, meestal als gevolg van een toestroom van toeristen die deze vogels naar de hooglanden hebben gedreven. |
Voorkomen in de wereld
 |
Aanwezig (inheems) - Extant (resident): Filippijnen |
