HARDLAUBS DWERGOORUIL
Otus hartlaubi (Giebel, 1849)
Taxonomie
| Orde | Familie | Genus |
| Strigiformes | Strigidae | Otus |
 |
Sao Tome Scops-owl |  |
Petit-duc De Sao Tomé |
 |
Hartlaubeule |  |
Assiolo di Sao Tomé |
 |
Syczek grozny |  |
Mocho de são tomé |
 |
Sãotomédvärguv |  |
Autillo de Santo Tomé |
 |
São Tomé-dværghornugle |  |
Сантомейская совка |
Synonym(s):
-
-
Status IUCN Redlist
| DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Laatste IUCN publicatie update: 2018
► Eerdere publicaties...
2016 — Vulnerable (VU)
2012 — Vulnerable (VU)
2008 — Vulnerable (VU)
2004 — Vulnerable (VU)
2000 — Vulnerable (VU)
1994 — Unknown (LR/NT)
1988 — Threatened (T)
2016 — Vulnerable (VU)
2012 — Vulnerable (VU)
2008 — Vulnerable (VU)
2004 — Vulnerable (VU)
2000 — Vulnerable (VU)
1994 — Unknown (LR/NT)
1988 — Threatened (T)
Uilen informatie
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
 |
De populatie trend van deze soort loopt terug. Er leven naar schatting 250 tot 999 volwassen exemplaren in het wild. |
 |
Otus hartlaubi heeft geen ondersoorten (monotypisch). |
 |
Afmetingen en gewichten: Lengte : 16 - 19 cm Spanwijdte : - cm Gewicht : circa 79 gram |
 |
Kenmerken: De Grote Comore dwergooruil is een kleine, geheimzinnige uil met kleine oortjes. Het heeft een licht roodbruine gezichtsschijf met een witte kin en witte wenkbrauwen. De kroon en het bovendeel zijn kastanje met roestbruine golvende markeringen en zwarte schachtstrepen. Er zijn delen met witte vlekken en zwarte punten. De slagpennen zijn bleekgeel met witte vlekken en smal, er zijn bleekgele strepen op de staart. De buik is roestbruin met fijne vermiculaties van bruin en wit en krachtige zwarte strepen. Jongeren zijn bleker. Vrouwtjes van de soort zijn iets groter dan mannetjes. Het volwassen gezicht en bovenlichaam zijn meestal bruin, met witte kin en wenkbrauwen. |
 |
Vlucht: |
 |
Habitat: Deze uilensoort is endemisch voor het eiland Sao Tome, dat deel uitmaakt van São Tomé en Príncipe, in de Golf van Guinee, voor de westelijke equatoriale kust van Centraal-Afrika. De natuurlijke habitat van deze uil is subtropisch of tropisch vochtig laaglandbos en subtropisch of tropisch vochtig bergbos waar het relatief wijdverspreid is en de populatie waarschijnlijk enkele honderden vogels omvat. |
 |
Geluid: Hij "roept" soms overdag. |
 |
Voedsel: De Grote Comore dwergooruil is de enige op het eiland Sao Tome, samen met de kerkuil. Zijn dieet bestaat uit insecten, sprinkhanen, kevers, motten en kleine hagedissen. Deze uil is 's nachts actief (zoals de meeste uilen) en is niet schuuw voor mensen. |
 |
Voortplanting: Het nestelt zich dicht bij boomstammen of erin. |
 |
Overige: |
Voorkomen in de wereld
 |
Leefgebied: Sao Tome en Principe. |
