Kleine visuil

Scotopelia bouvieri

KLEINE VISUIL

Scotopelia bouvieri (Sharpe, 1875)

Taxonomie

Rijk	Stam	Klasse	Orde	Familie	Genus
Animalia	Chordata	Aves	Strigiformes	Strigidae	Scotopelia

	Vermiculated Fishing-owl		Chouette-pêcheuse de Bouvier
	Marmorfischeule		Civetta pescatrice vermiculata
	Rybiarka marmurkowa		Corujão pesqueiro de bouvier
	Strimmig fiskuggla		Cárabo Pescador Vermiculado
	Congofiskeugle		Мраморная рыбная сова

Synonym(s):
-

Status IUCN Redlist

Laatste IUCN publicatie update: 2018

► Eerdere publicaties...
2017 — Least Concern (LC)
2016 — Least Concern (LC)
2012 — Least Concern (LC)
2009 — Least Concern (LC)
2008 — Least Concern (LC)
2004 — Least Concern (LC)
2000 — Unknown (LR/LC)
1994 — Unknown (LR/LC)
1988 — Unknown (LR/LC)

Uilen informatie

Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken

De populatie trend van deze soort loopt terug.

Scotopelia bouvieri heeft geen ondersoorten (monotypisch).

Afmetingen en gewichten:
Lengte : 46 - 51 cm
Spanwijdte : - cm
Gewicht : (M) - gram / (V) - gram

Kenmerken:
De kleine visuil is een grote oorloze uil met een totale lengte van 46 tot 51 centimeter. De gezichtsschijf is bleek roodbruin met een onopvallende donkerbruine rand. De ogen zijn donkerbruin en de snavel geelachtig bruin met een donkerdere punt. De kroon is donkerbruin gestreept. De bovenste delen zijn kaneelbruin en fijn gemarkeerd met donkerbruine vlekken. Over de schouders zijn de buitenste delen van de veren witachtig en vormen een bleke horizontale streep. De slagpennen en de staartveren zijn gestreept. De buik is witachtig, sterk gemarkeerd met donkere strepen. De ondervleugel- en onderstaartdekveren en de dijen zijn witachtig en ongestreept. De poten en voeten zijn geel.

Vlucht:

Habitat:
De kleine visuil is endemisch in een groot gebied van tropisch westelijk centraal Afrika dat zich uitstrekt van zuidelijk Nigeria in het westen tot Zuid-Soedan in het oosten en noordelijk Angola in het zuiden. Deze vogel is een standvogel. Zijn habitat is galerijbossen langs rivieren die minstens 10 meter breed zijn, evenals poelen en overstroomde gebieden in bossen, en het komt soms voor uit de buurt van water.

Geluid:
Zijn stem is een lage, kwakende gil, gevolgd door vier tot acht staccato-tonen. Een paar uilen zingt vaak in duet, en omdat het een vrij algemene soort is, zijn er soms meerdere paren uilen te horen vanaf dezelfde plaats.

Voedsel:
De kleine visuil is een nachtdier en vist vanaf een baars op een lage tak naast een grote rivier, grijpt vis uit het water en voedt zich ook met kikkers, krabben, kleine zoogdieren en vogels. Op veel plaatsen zijn schaaldieren het meest gegeten voedsel. Hij nestelt overdag in een boom bij de rivier. In het zuiden van Nigeria schijnt zijn favoriete voedsel Clarias-meerval te zijn, die primitieve longen heeft en periodiek naar de oppervlakte komt om te ademen.

Voortplanting:
Het broeden vindt plaats van mei tot in ieder geval oktober en mogelijk later. De paring omvat veel vocale duetten en de broedplaats kan een reeds bestaand groot stoknest zijn. Er is weinig bekend over de broedbiologie van de vogel, maar dit is waarschijnlijk vergelijkbaar met die van Pel's visuil (Scotopelia peli). De jongen worden langzaam volwassen.

Overige:

Voorkomen in de wereld

Leefgebied:
Angola, Kameroen, Kongo, Gabon, Nigeria.

FOTOGALERIE

Kleine visuil - Scotopelia bouvieri

❮ ❯

INGEZONDEN FOTO'S

Filter: