MOHÉLI DWERGOORUIL
Otus moheliensis (Lafontaine & Moulaert, 1998)
Taxonomie
| Orde | Familie | Genus |
| Strigiformes | Strigidae | Otus |
 |
Moheli Scops-owl |  |
Petit-duc de Mohéli |
 |
Mohelieule |  |
Assiolo di Moheli |
 |
syczek złowrogi |  |
|
 |
Mohélidvärguv |  |
Autillo de Moheli |
 |
Mohelidværghornugle |  |
Совка Могели |
Synonym(s):
-
-
Status IUCN Redlist
| DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Laatste IUCN publicatie update: 2016
► Eerdere publicaties...
2017 — Critically Endangered (CR)
2016 — Critically Endangered (CR)
2015 — Critically Endangered (CR)
2012 — Critically Endangered (CR)
2010 — Critically Endangered (CR)
2009 — Critically Endangered (CR)
2008 — Critically Endangered (CR)
2004 — Critically Endangered (CR)
2000 — Critically Endangered (CR)
1994 — Not Recognized (NR)
1988 — Not Recognized (NR)
2017 — Critically Endangered (CR)
2016 — Critically Endangered (CR)
2015 — Critically Endangered (CR)
2012 — Critically Endangered (CR)
2010 — Critically Endangered (CR)
2009 — Critically Endangered (CR)
2008 — Critically Endangered (CR)
2004 — Critically Endangered (CR)
2000 — Critically Endangered (CR)
1994 — Not Recognized (NR)
1988 — Not Recognized (NR)
Uilen informatie
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
 |
De populatie trend van deze soort loopt terug. Er leven naar schatting 260 volwassen exemplaren in het wild. |
 |
Otus moheliensis heeft geen ondersoorten (monotypisch). |
 |
Afmetingen en gewichten: Lengte : 20 - 22 cm Spanwijdte : 41 - 46 cm Gewicht : 95 - 119 gram / (V) - gram |
 |
Kenmerken: De Mohéli dwergooruil heeft twee kleurvarianten, de roestbruine vorm heeft een roodachtig bruin verenkleed dat zwak is gemarkeerd met donkere strepen en balken; de bruine variant heeft een donkerder bruin verenkleed, dat is gemarkeerd met strepen en vermiculaties. Beide vormen hebben geelgroene ogen, grijze poten en zwarte snavels. |
 |
Vlucht: |
 |
Habitat: Deze uil is alleen te vinden op de berg in het midden van het eiland Mohéli, het totale bereik van 21 vierkante kilometer, inclusief het hoogste punt van de bergkam, op 790 meter hoogte, en de aangrenzende bovenste hellingen. Het komt voor in dicht vochtig bos, dat rijk is aan epifyten tussen 450 en 790 meter. Epifyten zijn organismen die op levende planten groeien zonder hieraan voedingsstoffen te onttrekken (in tegenstelling tot parasieten). |
 |
Geluid: De Mohéli dwergooruil is zeer vocaal en produceert sissende fluitjes en gekrijs in een reeks van vijf tonen, evenals gekrijs. |
 |
Voedsel: Weinig gegevens beschikbaar. Mogelijk insecten en spinnen. |
 |
Voortplanting: Nesten in boomholte, geen verdere gegevens. |
 |
Overige: Deze soort werd pas in 1998 beschreven. Het heeft een geschatte populatie van 260 en wordt geclassificeerd als bedreigd omdat het beperkt is tot een klein gebied dat snel wordt ontbost. In 1995 was slechts vijf procent van het eiland nog intact, dicht, vochtig bos. Behalve het verlies van leefgebied, zijn andere bedreigingen voor de Moheli-dwergooruil onder meer de jacht en zwarte ratten die zijn eieren en jongen kunnen eten, maar ook met hem concurreren om voedsel. Momenteel is het bergbos waar de Moheli-dwergooruil voorkomt, niet beschermd. |
Voorkomen in de wereld
 |
Leefgebied: Comoren. |
