ROMBLONVALKUIL
Ninox spilonotus (Bourns & Worcester, 1894)
Taxonomie
| Orde | Familie | Genus |
| Strigiformes | Strigidae | Ninox |
 |
Romblon Boobook |  |
Ninoxe du Romblon |
 |
Romblonkauz |  |
Civetta sparviero maculata |
 |
Sowica plamista |  |
Coruja gavião de romblon |
 |
Romblonspökuggla |  |
Nínox de Romblón |
 |
Mindorohøgeugle |  |
Ромблонская иглоногая сова |
Synonym(s):
-
-
Status IUCN Redlist
| DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Laatste IUCN publicatie update: 2017
► Eerdere publicaties...
2017 — Endangered (EN)
2016 — Vulnerable (VU) 2014 — Vulnerable (VU)
2017 — Endangered (EN)
2016 — Vulnerable (VU) 2014 — Vulnerable (VU)
Uilen informatie
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
 |
De populatie trend van deze soort loopt terug. Er leven naar schatting 250 - 999 volwassen exemplaren in het wild. |
 |
Ninox spilonotus heeft 2 ondersoorten: - Ninox spilonotus spilonotus - Ninox spilonotus fisheri |
 |
Afmetingen en gewichten: Lengte : 25 cm Spanwijdte : - cm Gewicht : (M) - gram / (V) - gram |
 |
Kenmerken: De Romblonvalkuil is 26 cm lang en lijkt sterk op de luzonvalkuil. Deze uil is wat lichter oranjebruin en minder gestreept op de onderbuik en heeft lichte wenkbrauwen. Op de kop zie je een donkerbruin voorhoofd, kruin en nek met kleine beige vlekjes. De mantel is ongemarkeerd, maar op de schouderbladen en tertialia zijn donkerbruine en beige banden te zien. De staart is donker met smalle beige banden. Hun ogen zijn felgeel, terwijl hun snavels bleek olijfgeel zijn. Het mist ook een witte keelvlek en een duidelijke bleke wenkbrauwstreep die wordt aangetroffen bij nauw verwante soorten. Verder zijn er opmerkelijke verschillen in het geluid. |
 |
Vlucht: |
 |
Habitat: Deze soort komt alleen voor op de Filipijnse eilanden Sibuyan en Tablas. De natuurlijke habitats zijn subtropisch of tropisch vochtig laagland, primair bos en secundaire bossen tot een hoogte van 1000 meter boven zeeniveau. |
 |
Geluid: |
 |
Voedsel: |
 |
Voortplanting: |
 |
Overige: De Rode Lijst van de IUCN classificeert deze vogel als een bedreigde diersoort met populatieschattingen van 250 tot 999 volwassen individuen. De grootste bedreiging van deze soort is het verlies van leefgebied met grootschalige ontruiming van boshabitats als gevolg van legale en illegale houtkap, mijnbouw en omzetting in landbouwgronden door middel van slash-and-burn en verstedelijking. |
Voorkomen in de wereld
 |
Aanwezig (inheems) - Extant (resident): Filippijnen |
