ROTIBOEBOEKUIL
Ninox rotiensis (Johnstone, RE; Darnell, JC 1997)
Taxonomie
| Orde | Familie | Genus |
| Strigiformes | Strigidae | Ninox |
 |
Rote Boobook |  |
Ninoxe de Rote |
 |
Rotikauz |  |
|
 |
Sowica pręgoskrzydła |  |
Coruja gavião de rote |
 |
Rotespökuggla |  |
Nínox de Rote |
 |
Roti-høgeugle |  |
Австралийская иглоногая сова (rotiensis) |
Synonym(s):
-
-
Status IUCN Redlist
| DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Laatste IUCN publicatie update: 2023
► Eerdere publicaties...
2023 — Near Threatened (NT)
2023 — Near Threatened (NT)
Uilen informatie
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
 |
De populatie trend van deze soort loopt terug. Er leven naar schatting 500 tot 5.000 volwassen exemplaren in het wild. |
 |
Ninox rotiensis heeft geen ondersoorten. |
 |
Afmetingen en gewichten: Lengte : - cm Spanwijdte : - cm Gewicht : (M) - gram / (V) - gram |
 |
Kenmerken: |
 |
Vlucht: |
 |
Habitat: De Rotiboeboekuil komt alleen voor op het eiland Alor- en Pantareilanden in Indonesië, ten noorden van Timor. |
 |
Geluid: |
 |
Voedsel: |
 |
Voortplanting: |
 |
Overige: Voorheen werd het behandeld als een ondersoort van de Australische boeboek (Ninox boobook). Tegenwoordig wordt het echter steeds meer onderscheiden als een aparte soort na studies uit 2017 die grote genetische en vocale verschillen laten zien. |
Voorkomen in de wereld
 |
Aanwezig (inheems) - Extant (resident): Indonesië (Kleine Soenda Is.) |
