SERENDIP-DWERGOORUIL
Otus thilohoffmanni (Warakagoda & Rasmussen, 2004)
Taxonomie
| Orde | Familie | Genus |
| Strigiformes | Strigidae | Otus |
 |
Serendib Scops-owl |  |
Petit-duc de Sérendip |
 |
Serendib-Zwergohreule |  |
|
 |
Syczek cejloński |  |
|
 |
Ceylondvärguv |  |
Autillo de Thilo Hoffmann |
 |
Sri Lanka-dværghornugle |  |
Цейлонская совка |
Synonym(s):
-
-
Status IUCN Redlist
| DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Laatste IUCN publicatie update: 2016
► Eerdere publicaties...
2012 — Endangered (EN)
2008 — Endangered (EN)
2006 — Endangered (EN)
2004 — Not Recognized (NR)
2000 — Not Recognized (NR)
1994 — Not Recognized (NR)
1988 — Not Recognized (NR)
2012 — Endangered (EN)
2008 — Endangered (EN)
2006 — Endangered (EN)
2004 — Not Recognized (NR)
2000 — Not Recognized (NR)
1994 — Not Recognized (NR)
1988 — Not Recognized (NR)
Uilen informatie
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
 |
De populatie trend van deze soort loopt terug. Er leven naar schatting 150 tot 700 volwassen exemplaren in het wild. |
 |
Otus thilohoffmanni heeft geen ondersoorten (monotypisch). |
 |
Afmetingen en gewichten: Lengte : 17 - 18 cm Spanwijdte : - cm Gewicht : (M) - gram / (V) - gram |
 |
Kenmerken: De Serendip-dwergooruil is een kleine, kortstaartige, tamelijk gelijkmatig roodachtige dwergooruil met oogkleur variërend van geel tot oranje. Heeft geen duidelijke oorbosjes en een zwak gedefinieerde gezichtsschijf. Licht bevederde tarsi met voor minder dan de helft van hun lengte. De bovendelen zijn over het algemeen bijna gelijkmatig roestbruin gemarkeerd met kleine, korte zwartachtige punthaken, vlekken en / of strepen, maar zonder witte vlekken. |
 |
Vlucht: |
 |
Habitat: De Serendip-dwergooruil wordt gevonden in grote stukken laaglandregenwoud, binnen een hoogte van 30 tot 530 meter boven zeeniveau. |
 |
Geluid: |
 |
Voedsel: De Serendip-dwergooruil is in wezen een nachtelijke jager met geheimzinnige gewoonten die weinig worden begrepen. Dit wordt veelal afgeleid uit vocalisatiepatronen. De vocalisatie begint in de schemering, maar de vogel verlaat zijn slaapplaats pas om te eten als de duisternis valt. Tijdens de eerste twee uur van de duisternis jaagt de uil in het kreupelhout op kevers en motten, gebruikmakend van deze tijd wanneer er geen concurrentie is van andere nachtdieren, en gaat later naar hogere niveaus voor dezelfde prooi. |
 |
Voortplanting: |
 |
Overige: |
Voorkomen in de wereld
 |
Leefgebied: Sri Lanka |
