SOEMBA-VALKUIL
Ninox rudolfi (Meyer, 1882)
Taxonomie
| Orde | Familie | Genus |
| Strigiformes | Strigidae | Ninox |
 |
Sumba Boobook |  |
Ninoxe de Sumba |
 |
Sumbakauz |  |
Civetta Boobook di Sumba |
 |
Sowica plamkoglowa |  |
|
 |
Större sumbaspökuggla |  |
Nínox de Sumba |
 |
Sumbahøgeugle |  |
Иглоногая сова |
Synonym(s):
-
-
Status IUCN Redlist
| DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Laatste IUCN publicatie update: 2016
► Eerdere publicaties...
2012 — Near Threatened (NT)
2008 — Near Threatened (NT)
2004 — Near Threatened (NT)
2000 — Unknown (LR/NT)
1996 — Vulnerable (VU)
1994 — Vulnerable (VU)
1988 — Unknown (LR/LC)
2012 — Near Threatened (NT)
2008 — Near Threatened (NT)
2004 — Near Threatened (NT)
2000 — Unknown (LR/NT)
1996 — Vulnerable (VU)
1994 — Vulnerable (VU)
1988 — Unknown (LR/LC)
Uilen informatie
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
 |
De populatie trend van deze soort loopt terug. Er leven naar schatting 6.000 tot 15.000 volwassen exemplaren in het wild. |
 |
Ninox rudolfi heeft geen ondersoorten (monotypisch). |
 |
Afmetingen en gewichten: Lengte : 35 - 40 cm Spanwijdte : - cm Gewicht : (M) - gram / (V) - gram |
 |
Kenmerken: De Soemba-valkuil heeft witte wenkbrauwen en kin. De kruin is wit gevlekt en de bovendelen zijn bruin met vlekken. De vleugels en staart zijn fijn gestreept. De onderzijde is witachtig en roodachtig bruin gebandeerd. Vrouwtje zijn iets groter. |
 |
Vlucht: |
 |
Habitat: De Soemba-valkuil komt voor tot 1000 meter in primair en secundair bos, zowel in bladverliezende als groenblijvende formaties. Het wordt meestal alleen aangetroffen, in paren of kleine verspreide groepen van maximaal vier vogels. |
 |
Geluid: |
 |
Voedsel: De Soemba-valkuil voedt zich voornamelijk met insecten. |
 |
Voortplanting: Bouwt nest in holte van grote boom. Geen verdere details beschikbaar. |
 |
Overige: |
Voorkomen in de wereld
 |
Leefgebied: Indonesië. |
