Ninox forbesi (Sclater, PL, 1883)
Orde | Familie | Genus |
Strigiformes | Strigidae | Ninox |
Tanimbar Hawk-Owl | Ninoxe des Tanimbar | ||
Tanimbarkauz | |||
Sowica ognista | Mocho-das-tanimbar | ||
tanimbarspökuggla | Nínox de Las Tanimbar | ||
Tanimbar-høgeugle | Иглоногая сова Форбеса |
DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
De populatie trend van deze soort loopt terug. |
Ninox forbesi heeft geen ondersoorten (monotypisch). |
Afmetingen en gewichten: Lengte : 27- 36 cm Spanwijdte : - cm Gewicht : (M) - gram / (V) - gram |
Kenmerken: De Tanimbar valkuil is een middelgrote uil zonder oorbosjes. De kleur is overwegend licht roodbruin en is bleker dan die van verwante soorten. De kleur van de kop en de rug is bijna hetzelfde. De bedekkende veren van de vleugels zijn donkerder, gespikkeld met brede donkere strepen en smallere dwarse witte strepen. Vliegveren zijn ook gestreept. De bovenste delen van de borst bevatten brede okerkleurige of roodbruine dwarsstrepen, die bijna niet opvallen tegen de achtergrond van de borst. De rest van het onderste deel van het lichaam is witachtig, de dwarsstrepen erop vallen veel meer op. De iris is geel gekleurd. |
Vlucht: |
Habitat: De Tanimbar valkuil komt voor op de Tanimbar-eilanden in Indonesië. Zijn natuurlijke habitat is subtropische of tropische vochtige laaglandbossen tot 1200 meter hoogte boven de zeespiegel. |
Geluid: Klik hier voor afspelen geluidsfragment (© Frank Lambert). |
Voedsel: De Tanimbar valkuil jaagt over het algemeen op muizen, insecten, met name nachtelijke kevers en motten, en vogels. |
Voortplanting: Er is weinig bekend over het voortplantingsgedrag van de Tanimbar valkuil. |
Overige: Deze valkuil wordt bedreigd door verlies van leefgebied. Vroeger werd het beschouwd als een ondersoort van de Australische boobook. |