► Eerdere publicaties...
2014 — Least Concern (LC)
2008 — Not Recognized (NR)
2006 — Not Recognized (NR)
2004 — Least Concern (LC)
2000 — Unknown (LR/LC)
1994 — Unknown (LR/LC)
1988 — Unknown (LR/LC)
Uilen informatie
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
De populatie trend van deze soort loopt terug.
Tyto tenebricosa heeft geen ondersoorten (monotypisch).
Afmetingen en gewichten: Lengte : 37 - 43 cm Spanwijdte : circa
103 cm Gewicht : (M) 500 - 700 gram / (V) 750 - 1160 gram
Kenmerken: De Zwarte kerkuil is een middelgrote, roetzwarte uil met
vrij grote donkere ogen in een ronde gezichtssluier. De bovendelen
(rugzijde) zijn roetzwart, met fijne witte vlekjes op de kop en grotere
maar meer verspreide witte vlekken op de vleugels. De gezichtssluier is
breed en rond, donker van kleur en afgezoomd met een harde, donkere rand.
De onderdelen (buik en borst) zijn donkergrijs tot zwart, maar nooit zo
donker als de bovendelen, met fijne witte vlekjes bezet. De buikstreek is
altijd bleker dan de borst. De zwarte staart is kort en de poten zijn
bevederd. De Zwarte kerkuil heeft een hoornkleurige bek, die bijna tot aan
de punt bevederd is. De tenen zijn donkergrijs en de lange klauwen dan
weer zwart. Beide geslachten zijn gelijk wat pluimage betreft, maar -
zoals zo dikwijls bij uilen en dagroofvogels- zijn de vrouwtjes groter en
zwaarder dan mannetjes. De (grotere) Zwarte kerkuil kan onderscheiden
worden van de nauw verwante Kleine zwarte kerkuil door zijn (uiteraard)
grotere afmetingen, donkerder pluimage en een verschillend vlekkenpatroon.
Ook hun jachtgewoontes verschillen vrij grondig.
Vlucht:
Habitat: De Zwarte kerkuil is uitsluitend een nachtvogel, die er overdag een
verborgen leefwijze op na houdt: hij verbergt zich in holtes, holle bomen,
dicht gebladerte van hoge bomen en soms ook in grotten. Kust- en
bergregio's van Zuid-Oost Australië van de Dandenong Ranges dicht bij
Melbourne tot de Conendale Range ten noorden van Brisbane. Werd ook gemeld
als aanwezig op Flinderseiland in Straat Bass. Komt ook voor in de hogere
bergdedeelten van de regenwouden in Nieuw-Guinea.
Geluid:
Voedsel: De Zwarte kerkuil is een krachtige jager die in verhouding
vrij grote prooien vangt, die hij proportioneel gezien dan nog vrij vaak
uit de bomen plukt. Dit in tegenstelling met niet alleen de Kleine zwarte
kerkuil, maar ook met andere soorten kerkuilen, die hun voedsel meestal op
de grond vangen. Het voedsel bestaat uit een rijke variatie van kleinere
zoogdieren en tijdens het broedsizoen zorgt het mannetje alleen voor de
aanbreng van prooien.